24 juli 2017

Joods Palestina


Er was een conflict tussen moslims en christenen in Spanje en Portugal, vele honderden jaren geleden. Er was een conflict tussen moslims en christenen bij Wenen, een paar honderd jaar geleden. Nu is er al een eeuw lang een conflict tussen moslims en Joden in Palestina. Het is telkens hetzelfde fenomeen: moslims raken eerder veroverd gebied weer kwijt. Dat is een volstrekt normaal historisch verschijnsel.

Veroveringen


Het Iberisch schiereiland was niet islamitisch, het was door Arabieren veroverd. De Balkan was niet islamitisch, het was door Ottomanen veroverd. Palestina was niet islamitisch, het was door Arabieren veroverd. Islamitische heersers hebben veroverd land nooit vrijwillig teruggegeven, er kwam altijd strijd aan te pas.

Saoedi-Arabië


De joods-christelijke cultuur verovert de gebieden telkens terug die het was kwijtgeraakt. De enige echte islamitische grond is Saoedi-Arabië. Mekka en Medina zijn authentieke islamitische heiligdommen. Jeruzalem is dat niet, dat ligt in gebied dat ingepikt en inmiddels weer terugveroverd is. De Joodse koning David maakte haar 3000 jaar geleden tot zijn hoofdstad. Een religieus gebouw alleen (de Al-Aqsamoskee is minder dan 1400 jaar oud) levert nog geen politieke en staatkundige rechten op.

Politiek opportunisme


Maar politieke leiders hitsen hun volgelingen op om de geschiedenis te negeren. Dat levert veel ellende op. Veel beter zou het zijn dat Arabieren erkennen dat ze historisch gezien geen aanspraak op Palestina kunnen maken. De huidige bewoners hebben een vooroudergeschiedenis die niet verder reikt dan 250 jaar. Het Joodse volk heeft duizenden jaren oude banden met Israël en zal die uiteraard nooit opgeven. Dat begrijpen weldenkende Arabieren ook wel.

Gewone man de dupe


De moslimburgers op de Westoever hebben zelf niets gehad aan de eeuw van verzet tegen de loop van de geschiedenis. En het zijn hun belangen die voorop zouden moeten staan. Zij hebben welvaart nodig, banen, huizen, bedrijven, onderwijs, gezondheidszorg. Palestijnen die Israëlisch staatsburger zijn trekken aan het langste eind. Zij hebben toekomstmogelijkheden die voor de inwoners van de West Bank niet weggelegd zijn. Vandaar dat volgens een enquête al een derde van hen ervoor zou kiezen om ook burger van Israël te worden. Daarvoor is eerst nodig dat ze niet langer gegijzeld worden door de Palestijnse Autoriteit.