Het idee van Sonny Spek pak ik graag op en probeer te formuleren waar een nieuwe partij op links mijns inziens voor moet staan. Ik zeg met opzet ‘op links’, omdat daar de meeste politieke wezen rondlopen. Het gaat dan om de kiezers die weinig te winnen hebben bij globalisering en die evenmin voldoende bediend worden door de politieke vernieuwing die Nieuw Rechts voorstaat. Met die laatste groepering kan een moderne linkse partij overigens wel samenwerken (een cordon sanitaire is nou eenmaal ondemocratisch), want er zijn een aantal raakvlakken.
Maar om te beginnen de verschillen. De nieuwe linkse partij moet zo’n
beetje in alles het tegendeel zijn van de VVD. Rechts heeft niets met de
onderkant van de samenleving en een nieuwe linkse partij moet daar juist voor
opkomen. Cultureel is de VVD een kopie van GroenLinks aan het worden, en ook
die keuze helpt de politiek-daklozen niet verder.
De essentie van een linkse partij is het opkomen voor gewone mensen. Die basis is door modieus-links – zoals ik PvdA, D66 en GroenLinks aanduid – verlaten en men is voluit voor het idealisme gegaan. Over bijna alles heeft men wel een moralistische opvatting. Met als belangrijke consequentie dat gewone mensen er niets aan hebben.
Echt linkse politiek moet de weg terug afleggen: van idealisme naar
belangenbehartiging. Het waren mannen uit één stuk als de vooroorlogse
sociaaldemocratische wethouders van Amsterdam, die de prestaties leverden waar
hun achterban op zat te wachten. Het geknoei van de PvdA op het terrein van de
volkshuisvesting steekt schril af tegen de vooruitgang die de SDAP dankzij
politici als Wibaut en De Miranda realiseerde als het ging om woningbouw. Het
modieus-linkse Amsterdam heeft de sociale woningvoorraad elk jaar laten
krimpen, met een verbijsterende woningnood als gevolg.
De opdracht voor links is om weer te gaan presteren: je mening is niet interessant, alleen wat er uit je handen komt. Met Samsom en Asscher zijn de prestaties van de sociaaldemocratie tot het nulpunt gedaald. En voor menige groepering, zoals mensen in de participatiewet, zelfs onder het vriespunt beland. Wat Joop Den Uyl opbouwde in de jaren 70, heeft de PvdA in Rutte II weer afgebroken. Gemakzuchtig links gaat enkel nog voor het fijne gevoel en heeft gewone mensen sociaaleconomisch weinig meer te bieden.
Modieus links wil deugen, echt links wil belangen behartigen. Gewone mensen
zijn vaak niet hoog opgeleid, hebben meestal geen geweldige
carrièreperspectieven, beschikken over weinig politieke invloed en willen
gewoon een fatsoenlijk leven leiden, zonder financiële zorgen en zonder
criminaliteit.
Zoals links al geruime tijd weigert voor behoorlijke sociale voorzieningen
te zorgen, zo heeft rechts verzuimd law and order te
onderhouden. De criminaliteit giert de pan uit, vergeleken met veertig jaar
geleden. Justitie verkeert in een crisis, bewindslieden op het ministerie zijn
alweer weg voordat ze goed en wel begonnen zijn, en de pakkans voor boeven is
lachwekkend laag.
Zowel op links als op rechts is er groot onderhoud nodig. Dat betekent enerzijds bestrijding van woningnood en armoede, en anderzijds het terugbrengen van harmonie en stabiliteit in de samenleving.
Het is belangrijk voor een linkse partij om verantwoord en effectief om te
gaan met het multiculturele drama dat in de jaren 80 in de steigers is gezet
door CDA en VVD (met name premier Lubbers heeft hier leiding aan gegeven).
Inmiddels is ook de PvdA kampioen massa-immigratie, maar dat vergde eerst een
draai van 180 graden. Het linkse kabinet Den Uyl piekerde er niet over
buitenlanders massaal naar ons land te halen, net zo min als Karl Marx een
voorstander was van arbeidsmigratie.
Massa-immigratie is niet links, massa-immigratie is rechts. Modieus links
is een antinationale koers gaan varen met desastreuze gevolgen voor de lagere
klassen. De harmonieuze samenleving van de jaren 70 is veranderd in een
segregerende maatschappij, zonder perspectief op verbetering.
Multiculti werkt niet en tast de sociale cohesie aan. Vooraanstaande sociaaldemocraten, waaronder de Duitse bondskanselier Helmut Schmidt, hebben daar in de jaren 80 al voor gewaarschuwd. Het is daarom nodig de multiculturele samenleving te ontvlechten om de culturele neuzen zoveel mogelijk weer dezelfde kant op te krijgen.
Ras, afkomst, geaardheid, geloof en geslacht zijn daarbij volstrekt irrelevant,
de enige issue is cultuurverschillen. Moslims en christenen kunnen met elkaar
door één deur in Nederland, hetero’s en homo’s staan elkaar niet naar het leven
en mannen en vrouwen gunnen elkaar ook de ruimte. Het punt waarop het misgaat
is dat grote aantallen mensen hier wel geïmmigreerd of geboren zijn, maar zich
geen Nederlander voelen. Ook al staat die nationaliteit in hun paspoort.
Hier bestaat een groot geschilpunt met Nieuw Rechts. De nieuwe partij moet
zich niet schuldig maken aan islam-bashing of moslim-pesten, maar tegenover de
haatrelatie die links en rechts met elkaar hebben voor het pragmatisme kiezen.
Er zijn maar twee soorten burgers in Nederland: zij die wel en zij die geen
Nederlands paspoort hebben. Nederland is een vrij land waar iedere staatsburger
binnen de grenzen van de wet zijn eigen keuzes kan maken. Ook als het om
religie gaat.
Ons westerse land kent twee fundamenten: de democratie en de rechtsstaat. De democratie vereist dat we de multiculturele samenleving gaan afbouwen, er is domweg geen meerderheid voor. Het beëindigen van het multiculturele drama moet gepaard gaan met het overeind houden van de rechtsstaat: ieders burgerrechten blijven onverkort gewaarborgd.d’
Het is niet de taak van moslims om de problematiek van segregatie op te
lossen. Het voortdurend hameren op integratie, wat zowel links als rechts doet,
is beledigend voor grote aantallen mensen en miskent dat ze niet
verantwoordelijk zijn voor de integratieproblemen. Als je een miljoen
Nederlanders in Marrakesh huisvest, gaat het daar ook fout. Nogmaals: de
Nederlandse regering heeft multiculti op poten gezet. Turken en Marokkanen
besloten niet zelfstandig om Nederland binnen te trekken, ze zijn uitgenodigd
door de overheid. Sociale Zaken stuurde ambtenaren naar Marokko om
arbeidskrachten te ronselen en Merkel nodigde de Syriërs uit.
De verantwoordelijkheid voor het afbouwen van de multiculturele samenleving
ligt daarom uitsluitend bij de overheid. In plaats van individuele burgers te
betuttelen en te schofferen, moet er migratiebeleid gevoerd worden: de regering
dient de controle terug te krijgen op immigratie en emigratie.
Naast het verminderen van het eerste, kan het tweede gestimuleerd worden
door kansen te scheppen voor mensen die wel oren hebben naar remigratie. Met
een miljard euro aan subsidies per jaar kost het minder tijd om multiculti af
te bouwen dan de opbouw ervan geduurd heeft. Na de oorlog heeft de regering 5
procent van de bevolking laten emigreren, vreedzaam en vrijwillig. Dat kunnen
we nog een keer doen, alleen hebben we er nu veel meer tijd en financiële
middelen voor beschikbaar.
Samenvattend kom ik zo tot de volgende hoofdpunten voor een programma van
een moderne linkse partij:
-1 Structurele verbetering van de koopkracht aan de onderkant van de
samenleving moet ervoor zorgen dat armoede weer verdwijnt uit Nederland.
-2 De woningnood wordt opgelost door tegen de klippen op te bouwen.
Natuurgebieden zullen daarbij niet worden ontzien. Natuur wordt niet bedreigd
door wonen maar door overbevolking. Particuliere huishoudens worden niet gedwongen
afgesloten van aardgas.
-3 Migratiebeleid moet de druk op huisvesting en voorzieningen verminderen.
Nederland stapt daarvoor uit Schengen. Remigranten worden financieel ruim
ondersteund, zodat ze er niet op achteruit maar op vooruit gaan. Remigratie is
vrijwillig.
-4 Er komt een bindend referendum. Klimaatbeleid zal daardoor
waarschijnlijk sneuvelen aangezien de bereidheid bij de bevolking om voor de
kosten ervan op te draaien grotendeels afwezig is.
-5 Besparingen op immigratie en klimaatbeleid financieren
armoedebestrijding en volkshuisvesting grotendeels. Verder wordt de belasting
op grote vermogens verhoogd en wordt de hypotheekrenteaftrek geleidelijk
afgebouwd.
-6 De boete op ziek zijn wordt afgeschaft, er geldt geen eigen risico meer
in de zorgverzekering.
-7 Nederland onderzoekt de mogelijkheden voor economische samenwerking
buiten de EU en bereidt de invoering van een parallelle munt voor om de Unie
uiteindelijk te kunnen verlaten. De partij is tegen een Europees leger, de
Verenigde Staten zijn de hoeksteen van ons veiligheidsbeleid.
-8 Nederland zal VN-resoluties tegen Israël niet langer steunen wanneer de
Tweede Kamer daar niet uitdrukkelijk om vraagt.
-9 Forse investeringen in opsporingscapaciteit moeten uitmonden in
verhoging van de pakkans en toename van de veiligheid.
-10 De NOS wordt weer een omroep voor iedereen. Er komt een Commissaris
voor de Neutraliteit die over een evenwichtige informatievoorziening gaat
waken.
Voor inkomens- en woonbeleid kan steun gezocht worden bij de bestaande linkse
partijen, voor herstel van het leefklimaat in Nederland kan met Nieuw Rechts
samengewerkt worden.
Sonny Spek – Tien basisprincipes voor een (nieuwe) sociaal-conservatieve partij
