Over geld praten we niet
Zielig is gratis, is de boodschap die ononderbroken uitgezonden wordt. Tijdens de ongenuanceerde asielpropaganda wordt een discussie over het financiële plaatje steevast vermeden. Het onderwerp geld is taboe. Althans voor de media, voor de burger niet.
Minderjarige asielzoekers
Welgestelde inwoners van Den Helder kregen er lucht van dat niet-blanke jongeren in hun wijk gehuisvest zouden gaan worden door het Centraal Orgaan opvang asielzoekers. Als door een adder gebeten ondernamen de gedupeerden meteen actie: als de sodemieter kochten ze het pand in kwestie op, om uitvoering van de snode plannen van de overheid de voet dwars te zetten. Tegenover de zieligheidscampagne stellen zij de waarde van hun vastgoed als belangrijkste overweging. De hoge inkomens zijn als de dood dat de prijzen van hun huizen kelderen, als opgeschoten immigrantenjeugd hun villawijk onveilig komt maken.
Reuring ontbreekt
Dat is dus de werkelijkheid: beter een dood jongetje op het strand, dan verlies lijden op je volgende huizentransactie. Zieligheid verdwijnt als overweging zodra de rekening begint te lopen. Het gelijkheidsideaal sneuvelt prompt. Afkeer van zwarte minderjarige kinderen die geld kosten is zo groot, dat meteen de strijd aangebonden wordt als ze het geprivilegieerde territorium binnendringen. En gek genoeg vindt het Journaal dat zo onbelangrijk, dat het gênante onderwerp de uitzending van acht uur niet gehaald heeft. We hebben nog nooit een debat op tv mogen zien waarin de afweging tussen geld en fatsoen gemaakt werd. Zo'n discussie is zo politiek incorrect dat verzwijgen en wegkijken zoals altijd de voorkeur genieten.
Koninklijke Marine
Nou verdienen marineofficieren niet zo veel, maar ik ben er eigenlijk best benieuwd naar of er (oud-) marinepersoneel betrokken is bij deze hardvochtige bejegening van gekleurde jeugd. Het zou nog gekker zijn, als er opvarenden bij zouden zitten van oorlogsschepen, die eerst nog drenkelingen uit de Middellandse Zee hebben gevist en het vervolgens onaanvaardbaar vinden als ze om de hoek komen wonen.
Rechtsstaat
Ik zou me doodschamen als ik het de jongeren uit zou moeten leggen dat Nederland eigenlijk een apartheidsstaat is, en hun aanwezigheid daarom niet op prijs gesteld wordt. Het zou wel van fatsoen getuigen als de rechter de koopovereenkomst waardoor het COA naast de betwiste woning grijpt, nietig zou verklaren, aangezien die gesloten is vanuit racistische motieven. De term racisme wordt te pas en meestal te onpas gebruikt in Nederland, maar blank en rijk Den Helder is er wel een loepzuiver voorbeeld van.
