Een poging om vernieuwing in de sociaaldemocratie te schetsen. Het verschil van sociaaldemocratie 2.0 met versie 1.0 is dat de waarden dezelfde zijn, maar de begane fouten uit het verleden gecorrigeerd moeten worden.
De sociaaldemocratie is ontspoord en ingestort doordat ze niet pal heeft gestaan voor haar eigen waarden. Links is te veel gegaan voor het fijne gevoel en heeft de discipline verwaarloosd die hoort bij principes.
Naast klassiek links is modieus links ontstaan, dat de ene sociaaldemocratische waarde na de andere schendt.
Sociaaldemocratische waarden zijn universeel. Ze gelden voor iedereen, maar moeten wel beschermd worden tegen ideologieën die haar kunnen aantasten. Zoals democratie niet bedoeld is voor mensen die haar willen opheffen, een reden waarom de NSB verboden is in Nederland.
De sociaaldemocratie kent drie pijlers: vrijheid, veiligheid en welvaart. Op sommige punten vindt ze bondgenoten bij andere stromingen, terwijl ze op andere in de verdediging moet.
Vrijheid is nodig om het individu zich maximaal te laten ontplooien. Bestrijding van fysiek gevaar (criminaliteit) en financiële onzekerheid (armoede) zijn onontbeerlijk voor een veilige samenleving.
De sociaaldemocratie heeft door haar arrangementen met het neoliberalisme op al deze punten verzaakt. De kiezers hebben haar hiervoor terecht zwaar gestraft. De koersvastheid die in de PvdA ontbreekt is in het electoraat nog wel aanwezig.
Aan de andere kant heeft modieus links, dat geen relatie heeft met de geschiedenis van de arbeidersbeweging, sociaaldemocratische waarden ondermijnd.
Het herstel van klassiek links vereist een terugkeer naar het kiezen voor universele waarden en het aangaan van de politieke strijd met de stromingen die daar afbreuk aan doen.
Neoliberalisme
De grootste zwakte van neoliberalen is hun desinteresse voor armoedebestrijding. De PvdA heeft zich daar helemaal door op sleeptouw laten nemen en daarbij de ene na de andere fout begaan. Na jaren van debatten over steun voor de minima, steun voor langdurige minima, steun voor echte minima, steun voor meerjarige minima, hebben alle concessies ertoe geleid dat men het minimabeleid heeft laten instorten voor de armste 20% van Nederland.
Meewerken aan afbraak van sociale zekerheid in het ene kabinet na het andere, heeft tot een kolossale bezuiniging geleid, in percentage van het nationaal inkomen. De Partij van de Arbeid heeft voor geen enkele inkomensverbetering gezorgd van de laagste inkomens in de afgelopen twintig jaar. Arbeidsongeschikten hebben een enorme koopkrachtdaling voor de kiezen gekregen. Het bijstandsniveau waarvan men in 1980 nog goed kon leven, is verschrompeld naar een peil dat in de meeste gevallen leidt tot armoede. Tegelijkertijd is het respect voor mensen met teveel pech in hun leven veranderd in betutteling en kleinering.
Modern links
Modieus links is kampioen in het creëren van nieuwe taboes. Voor vrijheid en democratie kun je bij hen al minder terecht. Het cultuurmarxisme sloopt de intelligentie van een jonge generatie. Het accent is verschoven van mogen naar moeten. Een onbuigzame ideologie gaat gepaard met een gebrek aan argumenten. Enthousiasme voor democratie en inspraak is vervangen door verzet tegen het houden van referenda.
Modern links heeft zich volledig op het behartigen van groepsbelangen gestort, wat een schending inhoudt van sociaaldemocratische waarden. Modieus links (D66, GroenLinks) is militant geworden en selecteert mensen bij de belangenbehartiging op ras, geloof, geaardheid en geslacht. Vier sociaaldemocratische doodzonden.
De invloed van de burger wordt teruggedrongen door de aantasting van de autonomie van Nederland te bevorderen en macht over te hevelen naar Brussel.
Veiligheid
De VVD, die kampioen veiligheid was, heeft toegestaan dat de criminaliteit geëxplodeerd is na 1980. De pakkans in Nederland is beschamend laag, de politie wordt structureel ondergefinancierd, culturen die meer misdaad genereren dan de autochtone, worden het land binnengeloodst. Zonder een woord van protest van modieus links.
De PvdA, die in de jaren 70 een tegenstander was van massa-immigratie, is 180 graden gedraaid. Ze heeft daarbij op de koop toe genomen dat de naoorlogse woningnood - die bedwongen leek - met volle kracht terug is gekeerd, en heeft toegestaan dat de sociale zekerheid erdoor werd aangetast.
Islam
Nieuw rechts maakt de juiste analyse als het gaat om de problemen die veroorzaakt zijn door de immigratie van grote aantallen mensen uit niet-westerse landen. Maar slaat de plank volkomen mis bij de oplossing ervan. Wilders wordt gedreven door aversie. Moslims worden bejegend als minderwaardige mensen, islam-bashing miskent de wortel van de problematiek waar we tegenaan lopen.
De islam bestaat meer dan duizend jaar en kent meer dan een miljard volgelingen. Mensen worden geen moslim omdat ze de koran bestudeerd hebben en het wel een coole tekst vonden. Mensen zijn moslim omdat ze vier islamitische grootouders hebben. Van keuze is daarbij helemaal geen sprake, en een inhoudelijke kritiek op de islam is daarom onzinnig. Gelovigen hebben geen inhoudelijke motieven en daar moet je hen dus ook niet op aanspreken. Het islamdebat hoort thuis in islamitische kringen.
De lijn van de sociaaldemocratie moet zijn: de islam accepteren zoals hij is, een andere cultuur waarmee wij weinig gemeen hebben, maar waarvan wij erkennen dat mensen ervoor mogen kiezen. Anderzijds moet de sociaaldemocratie de eerlijkheid opbrengen om onder ogen te zien dat de islamitische cultuur de harmonie van de westerse samenleving ondermijnt en daarom teruggedrongen moet worden.
Moslims hebben daar zelf geen schuld aan, ze zijn uitgenodigd om hier te komen wonen en hebben daar gewoon gebruik van gemaakt. De onhoudbaarheid van multiculturaliteit valt hen niet in de schoenen te schuiven en zij hebben hetzelfde recht op respect als andere burgers.
Maar de islamitische en de westerse cultuur passen niet bij elkaar in één land. Die harde en pijnlijke waarheid moeten sociaaldemocraten onder ogen gaan zien. Dat is heel ongemakkelijk en zal tot grote conflicten met modieus links gaan leiden.
In het bedrijfsleven is het niet ongewoon dat een fusie tussen twee ondernemingen mislukt omdat de cultuurverschillen te groot zijn. De enige rationale uitweg is om voetje voor voetje te werken aan ontvlechting: beide delen langzaam en voorzichtig uit elkaar halen zonder dat er ongelukken gebeuren.
Het opbouwen van een multiculturele samenleving is een historische vergissing geweest - waarvoor de Duitse sociaaldemocraat Helmut Schmidt al waarschuwde in de jaren 70 - die niet leidt tot bevordering van de sociaaldemocratische waarden. De islamitische wereld kiest daar niet voor. Dat is haar goed recht en verdient respect, maar betekent wel dat wij de gemaakte fout moeten herstellen door te streven naar remigratie; voor de couppoging in Turkije was er al sprake van netto remigratie van Turken vanuit Nederland.
Ook die zal moeten plaatsvinden in het kader van de sociaaldemocratische waarden: geen beschadiging van moslims, geen vertrekplicht voor legale individuen, maar het scheppen van kansen in niet-westerse landen om daarmee terugkeer aantrekkelijk te maken.
Na de oorlog heeft regeringsbeleid ervoor gezorgd dat 5% van de bevolking geëmigreerd is. Vrijwillig. Maatschappelijke problemen moeten opgelost worden zonder de keuzemogelijkheden van het individu aan te tasten. Daarnaast is respect voor de autonomie van de islamitische wereld een vereiste en verdient het versterken van de (handels-) relaties met hen aanbeveling.
Activistisch links wil - meer op basis van emotie dan gebaseerd op ratio - koste wat kost massa-immigratie en staat onverantwoord onverschillig tegenover de schade die daardoor wordt aangericht in de samenleving. Het touwtje uit de brievenbus van Terlouw is erdoor onmogelijk geworden.
De tweede fout is om de schuld daarvoor bij individuele immigranten te leggen, die gestraft en gecorrigeerd worden - een PvdA-voorzitter sprak zelfs van vernederen. In plaats van onder ogen te zien dat je minder kansen hebt in Nederland als je in een andere cultuur opgroeit dan de westerse. Elitair links werkt zelf bovendien segregatie in de hand doordat jonge hoogopgeleide blanke ouders zwarte scholen links laten liggen.
De respectloosheid van de PVV draagt bij aan het laten ontstaan van rancuneuze gevoelens bij arme immigranten in achterstandswijken. Hun kinderen zullen over twintig jaar opnieuw weinig kansen krijgen. Wat tot een verdere beschadiging van de samenleving leidt. Dat patroon is na dertig jaar duidelijk.
Klimaat
De milieugekte die zich van modieus links meester maakte, heeft het bedrijfsleven eurotekens in de ogen bezorgd. Een onwaarschijnlijke coalitie jaagt de samenleving op onnodig hoge kosten, die de armoedebestrijding en het voorzieningenniveau verder zullen aantasten.
Honderden miljarden worden er naar dubieuze regimes gesluisd. Corruptie wordt niet bestreden maar bevorderd. Ook hier zal de rationaliteit en gematigdheid terug moeten keren, ten koste van de duurzaamheidshype.
De brutaliteit waarmee bezwaren van burgers tegen windmolens in hun woonomgeving de nek worden omgedraaid, is beschamend en vanuit sociaaldemocratisch oogpunt niet aanvaardbaar. Horizonvervuiling is gemakshalve geschrapt van het lijstje van milieuproblemen.
Zorgen voor gewone mensen
De sociaaldemocratie moet ingrijpende en erg pijnlijke beslissingen gaan nemen om haar kernwaarden weer centraal te krijgen. Met maximaal respect voor het individu en minder eerbied voor de lobbyisten en activisten.
Herstel van een fatsoenlijke sociale zekerheid is een vereiste, een huurwoning kunnen vinden moet weer net zo makkelijk worden als veertig jaar geleden. Bijstandsgerechtigden moeten zich eerlijk en fair bejegend voelen worden. Voedselbanken dienen overbodig gemaakt te worden doordat mensen met lage inkomens weer gewoon naar de supermarkt kunnen gaan.
Een geleidelijke vermindering van het percentage moslims in de bevolking moet de druk van de multiculturele ketel halen, waardoor de vrees voor islamisering verdwijnt, zonder dat individuele moslims zich daardoor bedreigd en gediscrimineerd voelen.
Sociaaldemocraten moeten niet met religie flirten, maar schofferende islam-bashing moet wel verworpen worden. Men moet islam niet bestrijden maar enkel zien als een geografisch en niet als een inhoudelijk probleem.
De politie moet de kans krijgen criminaliteit effectief terug te dringen, burgers moeten zich weer serieus genomen gaan voelen als ze aangifte doen van een misdrijf; dat behoort ook tot de rechten van het individu.
Progressieve krachten in het Midden-Oosten verdienen ondersteuning. Geen begrip voor agressie, wel steun voor defensie. De sociaaldemocratie is de bakermat van het zionisme. De PvdA-leiders Drees en Den Uyl waren grote fans van Israël.
